Άσσηρος
Η Άσσηρος είναι χωριό του νομού Θεσσαλονίκης και έδρα της ομώνυμης δημοτικής ενότητας του δήμου Λαγκαδά. Έχει πραγματικό πληθυσμό 1.975 κατοίκους (2011).
Η Άσσηρος βρίσκεται βορειοανατολικά της Θεσσαλονίκης, 22 χιλιόμετρα από το κέντρο της. Στο χωριό υπάρχουν δύο ενορίες: του Προφήτη Ηλία και των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης.
Assiros
Assiros is a village near Thessaliniki and position of the homonymous municipal unit municipality’s of Lagkada.Her real population is 1.975 residents. (2011)
Assiros is located northeast from Thessaloniki ,22 km from her centre.The village has two churches: Profitis Hlias and Saints Konstantinos and Eleni.
ΚΡΙΘΙΑ
Η Κριθιά είναι χωριό του νομού Θεσσαλονίκης και βρίσκεται στο Δήμου Λαγκαδά, ενώ σύμφωνα με το πρόγραμμα Καποδίστριας βρισκόταν στο Δήμο Ασσήρου. Έχει πληθυσμό 1.380 κατοίκους (2001).
Η Κριθιά βρίσκεται βορειοανατολικά της Θεσσαλονίκης, 31 χιλιόμετρα από το κέντρο της.
Γιορτή «Μαντιού» με παραδοσιακούς χορούς στην Κριθιά Θεσσαλονίκης
Την τέταρτη δεκαετία ζωής του θα κλείσει σε λίγα χρόνια ο Μορφωτικός-Πολιτιστικός σύλλογος Κριθιάς, ο οποίος ιδρύθηκε το 1983 από ντόπιους αλλά και από απογόνους προσφύγων από την Κριθιά της Καλλίπολης. Στόχος του είναι να διατηρήσει την παράδοση και τα έθιμα ζωντανά, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην ανάπτυξη της ιδέας του εθελοντισμού. Ο πρόεδρος σκοπεύει να κάνει την Κριθιά σημείο αναφοράς, έχοντας ως ορόσημο τη «Γιορτή Μαντιού», ένα κορυφαίο πολιτιστικό γεγονός σε ολόκληρο το νομό.
Κάθε χρόνο την Κυριακή της Κρεατινής, πριν από τη Σαρακοστή, στη «Γιορτή Μαντιού» όλες οι νοικοκυρές του χωριού φτιάχνουν και προσφέρουν σπιτικές πίτες.Η γιορτή συνοδεύεται από παραδοσιακούς χορούς και αναπαράσταση της παρασκευής του μαντιού, προς τέρψιν χιλιάδων θεατών.
Ο Σύλλογος του χωριού αναφέρει «Η αναβίωση της παραδοσιακής πίτας μαντί είναι μία από τις σημαντικότερες εκδηλώσεις μας. Η συνταγή προέρχεται από τους πρόσφυγες που την έφεραν μαζί τους από την Κριθιά της ανατολικής Θράκης και περνάει από γενιά σε γενιά. Δεν κυκλοφορεί στο εμπόριο, αλλά μπορείτε να την γευτείτε στη Γιορτή Μαντιού ή αν τύχει να σας την προσφέρουν σε κάποιο φιλικό σπίτι της Κριθιάς».Είναι μια παραδοσιακή πίτα, κρεατόπιτα με ζωμό και συκωτάκια από κοτόπουλο, χοιρινό κιμά και τραχανά. Καλύπτεται από ένα φύλλο μόνο, ενώ εσωτερικά περιλαμβάνει φαρδιές κυκλικές λωρίδες που διπλώνουν στα δύο, έχοντας μέσα τους τα υλικά».
ΚΑΒΑΛΛΑΡΙ
Το Καβαλλάρι είναι πεδινή κωμόπολη του δήμου Λαγκαδά, της Περιφερειακής Ενότητας Θεσσαλονίκης σε υψόμετρο 84 μέτρα[1].
Γεωγραφία – Ιστορία
Το Καβαλλάρι βρίσκεται στην πεδιάδα της Μυγδονίας κοντά στη λίμνη Κορώνεια. Το χωριό χωρίζεται σε δύο συνοικίες, τη νότια ή Άνω Καβαλλάρι και τη βόρεια ή (Κάτω) Καβαλλάρι, που χωρίζονται από το ρέμα Καρυπίτσας που χύνεται στην Κορώνεια. Το χωριό είναι παλιός οικισμός ήδη από την Τουρκοκρατία, ενώ μετά τη Συνθήκη της Λωζάνης στους Μακεδόνες κατοίκους προστέθηκαν και πρόσφυγες. Λίγο έξω από το Καβαλλάρι, στη θέση Στάνοβο υπάρχει ο μεταβυζαντινός ναός του Αγίου Γεωργίου, καθώς και αρχαίοι Μακεδονικοί τάφοι.
Οναμασία
Η παλιά ονομασία ήταν Καβαλάρ και με το όνομα αυτό συστάθηκε κοινότητα το 1918 με έδρα τον οικισμό. Το 1928 μετονομάστηκε σε Καβαλάρι, ενώ το 1940 διορθώθηκε σε Καβαλλάρι.
ΣΟΧΟΣ
Ο Σοχός είναι κωμόπολη του Νομού Θεσσαλονίκης και αποτελεί Δημοτικό Διαμέρισμα του Δήμου Λαγκαδά . Βρίσκεται βόρεια της λίμνης Βόλβη. Απέχει 52 χιλιόμετρα από τη Θεσσαλονίκη. Ο πληθυσμός του είναι 3109 κάτοικοι. Ασχολούνται με τη γεωργία, την κτηνοτροφία και το μικρεμπόριο.
Ο Σοχός ήταν αυτόνομος δήμος. Με την εφαρμογή του προγράμματος Καποδίστριας, διευρύνθηκε με την ένταξη στο δήμο Ασκού και Κρυονερίου και Αυγής. Το 2010 καταργήθηκε ο διευρυμένος Δήμος Σοχού και με την εφαρμογή του νέου προγράμματος Καλλικράτης εντάχθηκε στον νέο διευρυμένο Δήμο Λαγκαδά.
Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’70 το χωριό διατηρούσε τον παραδοσιακό του χαρακτήρα: οικίες μακεδονίτικης αρχιτεκτονικής, λιθόστρωτους δρόμους, βρύσες σε κάθε γειτονιά κλπ. Δυστυχώς, μετά το σεισμό του 1978, αυτή η ενδιαφέρουσα και γραφική φυσιογνωμία χάθηκε και μόνο 3-4 οικίες και ευτυχώς ο ναός του Αγίου Γεωργίου με το εντυπωσιακό καμπαναριό του έχουν μείνει, για να μας θυμίζουν την παραδοσιακή του εικόνα.
Παρ’ όλα αυτά, ο Σοχός σήμερα προσφέρει στον επισκέπτη ποικιλία εμπειριών και όμορφων στιγμών: πανέμορφο φυσικό περιβάλλον, στοιχεία παραδοσιακής αρχιτεκτονικής που σώζονται ακόμα, γευστικές απολαύσεις που προσφέρουν οι ταβέρνες και τα εστιατόρια, παραδοσιακά υφαντά που κατασκευάζουν οι γυναίκες στον αργαλειό του σπιτιού τους, εκλεκτά ντόπια προϊόντα από ντόπιους παραγωγούς.
Η πλούσια τοπική παράδοση που υπάρχει στη περιοχή αναδεικνύεται μέσα από την αναβίωση των κορυφαίων εθίμων: του παραδοσιακού καρναβαλιού των κουδουνοφόρων την περίοδο του Τριωδίου και του λαϊκού πανηγυριού των 12 Αποστόλων, το τριήμερο 28-29- 30 Ιουνίου.
Μοναστήρια της περιοχής Σοχού Στο Σοχό σ’ ένα κατάφυτο περιβάλλον βρίσκεται κτισμένη η ιερά Μονή Παναγίας Θεοσκεπάστου Σοχού. Γυναικείο μοναστήρι το οποίο κτίσθηκε το έτος 1993, σε αγιορείτικο μοναστηριακό ρυθμό. Πανηγυρίζει κάθε χρόνο στις 8 Σεπτεμβρίου. Τότε εξέρχεται από το Άγιο Όρος η Θαυματουργή Εικόνα της Παναγίας της Γοργοϋπηκόου. Πλήθος προσκυνητών και πιστών, από όλα τα μέρη της Ελλάδας έρχονται για να προσκυνήσουν τη Θαυματουργή Εικόνα.
Το Καρναβάλι του Σοχού
Από την ημέρα που γεννιούνται, οι κάτοικοι στο Σοχό Θεσσαλονίκης »δένουν» τη ζωή τους με το έθιμο των Κουδουνοφόρων. Όλοι οι χωριανοί βγαίνουν στους δρόμους, στα καφενεία, μα οι περισσότεροι μαζεύονται στην πλατεία του χωριού. Ο επισκέπτης θα συναντήσει εκεί τα «καρναβάλια», που ενώ περπατούν αργά για να ακούγεται ο παράξενος ήχος των κουδουνιών τους, γυρίζουν δυο-δυο, τρία-τρία και κερνάνε φίλους και γνωστούς. Στην πλατεία τα νταούλια και οι ζουρνάδες δεν σταματάνε ούτε λεπτό.
Τα κουδούνια
Τα κουδούνια είναι πέντε: ένα μεγάλο και τέσσερα μικρότερα. Όλα αυτά μαζί ονομάζονται «ντουζίνα» .Το βάρος της ντουζίνας κυμαίνεται από 18 έως 20 kg. Λέγεται, ότι όσο πιο βαριά κουδούνια φορεί το καρναβάλι τόσο καλύτερο θεωρείται.Τα κουδούνια της ντουζίνας δεν είναι τυχαία. Πρέπει να ταιριάζουν μεταξύ τους, ώστε να βγάζουν αρμονικούς ήχους. Γι’ αυτό προϋποθέτουν ειδικό σχήμα και όγκο, καθώς και ειδικό κράμα μετάλλου.
Το πανηγύρι των 12 Αποστόλων
Σε μία μαγευτική τοποθεσία, βρίσκεται το ξωκλήσι των 12 Αποστόλων. Ο ρυθμός είναι βασιλική και το εξωκλήσι δεν έχει ιδιαίτερη αρχιτεκτονική. Με βάση τις παραδόσεις που κυκλοφορούν από το σημείο εκείνο πέρασε ο Απόστολος Παύλος ή συνοδοί Απόστολοι και για αυτό το λόγο χτίστηκε το ναΐδριο αυτό αφιερωμένο στους δώδεκα Αποστόλους. Στις 28-29-30 Ιουνίου γίνεται τριήμερος πανηγυρικός εορτασμός με την παρουσία του Μητροπολίτη. Στο πανηγύρι αυτό διοργανώνονται και αθλητικοί αγώνες με αποκορύφωμα το αγώνισμα της πάλης, που διεξάγεται υπό τους αδιάκοπους ήχους νταουλιών και ζουρνάδων. Στους νικητές προσφέρονται ζώα ως έπαθλα από δωρεές κτηνοτρόφων της περιοχής. Στην περιφέρεια του γηπέδου, δεκάδες πλανόδιοι μικροπωλητές δίνουν ζωντάνια στο πανηγύρι
